Hallo allemaal,
Wij zijn Milan (29) en Pieter (27). Bijna zes jaar geleden hebben wij elkaar ontmoet en ruim vijf jaar hebben we nu een relatie. In Nijmegen wonen we nu al vele jaren samen in een mooi appartement. Vader worden was voor ons allebei altijd al een droom, die we ook al in het begin van onze relatie naar elkaar hebben uitgesproken. Toch legden we deze wens jarenlang naast ons neer. Het was nog ver weg, we waren er nog niet klaar voor, druk met onze studies, en vooral ook: het gevoel van “onbereikbaar” en “ingewikkeld” zorgde ervoor dat we het telkens voor ons uit schoven. Het was voor ons erg duidelijk dat het niet zomaar mogelijk is om als twee mannen vader te worden, en wat is dan gemakkelijker dan het maar uitstellen en bij een droom laten.
Nu we beide wat ouder zijn en meer stabiliteit hebben gevonden in ons werk, is dit veranderd. Ongeveer een jaar geleden zijn we meer met elkaar gaan praten over onze kinderwens. Hoe groot is deze precies? Hoe zien we ons leven in de toekomst voor ons? Wegen alle praktische moeilijkheden op tegen de wens om vader te worden? Deze vragen werden versterkt doordat familieleden en vrienden in onze omgeving steeds meer hun volgende stappen zetten in het leven en kinderen begonnen te krijgen. Tijdens lunchpauzes, op afspraken met vrienden en tijdens verjaardagen werd steeds meer voor ons duidelijk dat we die dingen sterk benijdden. Een gevoel dat lastig is: je gunt je familie en vrienden het beste en mooiste, maar tegelijkertijd voel je je af en toe verdrietig dat zoiets voor ons misschien wel nooit zal gebeuren. Wat gaat het voor hen dan gemakkelijk en wat is het soms vanzelfsprekend dat je een kind kunt krijgen dat biologisch van elkaar samen is, als kroon op je liefde en relatie. Een gevoel van je voortplanten, weten dat je iets achterlaat als je overlijdt, iemand opvoeden en de juiste kant op wijzen. Het lijkt ons ook zo ontzettend mooi en bijzonder. We besloten ervoor te gaan. Daarbij: andere homostellen is het ook gelukt om vader te worden, zo zie en lees je in de media. Dus waarom zou ons dat dan niet lukken? Vol goede moed en met een zekere opwinding begonnen we ons te oriënteren op het vaderschap voor twee mannen. Met als ultieme doel: een GEZINNETJE.
We wisten toen nog niet precies, hoe lastig alles zou gaan worden…