Hallo allemaal,
Uit ons vorige verhaal over Michel & Eise blijkt maar weer hoe belangrijk het is om goed vindbaar te zijn via het internet. Dit kregen wij ook als voornaamste tip mee van hen. Al hadden we wel al een blog gestart, deze had nog niet veel bezoekers. We hadden de website immers ook niet gepromoot via social media of iets dergelijks. We voelen ons er niet prettig bij om met naam en toenaam op internet vindbaar te zijn voor iedereen. Maar wat we wel wisten en hadden geleerd, is dat we onze blog op de een of andere manier wel zouden moeten promoten! Het enige dat Pieter tot dan toe had gedaan, was een aantal “tags” aan de website toegevoegd, zodat we met bepaalde zoektermen eerder vindbaar zouden zijn via Google.
Eenmaal thuis aangekomen, zijn we verder gaan googlen naar andere websites die met de zoektocht naar een kinderwens te maken hebben. Op deze websites hebben we vervolgens oproepjes geplaatst met een link naar onze eigen website. Bovendien hebben we onze blog aangemeld bij de site kinderwensbloggers. En toen was het weer afwachten geblazen…
Tijdens dit wachten kwam iets nieuws op ons pad: opnieuw een ontmoeting met twee mannen die al een kind hebben via draagmoederschap. Een aantal maanden daarvoor had de tante van Milan ons verteld over een jeugdvriendin die een zoon heeft, die onlangs samen met zijn man een kindje heeft gekregen. Met hulp van Milan’s tante kwamen we in contact met deze mannen, die we in deze blog Kevin & Sjors noemen (gefingeerd).
Na enkele e-mails spraken we met hen af. Kevin & Sjors hadden weer een heel ander verhaal dan Michel & Eise. Zij hebben inmiddels een prachtig jongetje van tien maanden, wat een lief manneke! Voordat ze een draagmoeder vonden, zijn Kevin & Sjors eerst een hele tijd op zoek geweest naar een co-ouderschap constructie. Ook zij hadden hiervoor een website gemaakt en zijn in de loop der tijd met tientallen vrouwen in contact gekomen. Je moet dan natuurlijk een hele tijd met elkaar ‘daten’ voordat je aan een co-ouderschap begint. Een co-ouderschap is namelijk toch een soort van ‘tweede huwelijk’ dat je met elkaar aangaat. Je moet alles afspreken, een ontzettend goede klik hebben, op één lijn zitten wat betreft opvoeding en levens, en de hele jeugd van het kind dicht bij elkaar in de buurt blijven wonen. Maar keer op keer bleek het voor Kevin & Sjors moeilijk om deze dingen voor elkaar te krijgen.
Op een gegeven moment hebben ze een oproepje voor co-ouderschap op de Meer Dan Gewenst website gezet, om hun zoektocht te verbreden. Hiermee kwamen ze toevalligerwijs in contact met een lesbisch koppel, dat uiteindelijk aanbood een kind voor hen te dragen. Wat een prachtige wending in hun verhaal. De vrouwen hadden samen al kinderen, maar wilden dus nog een kindje voor iemand anders dragen die dat zelf niet kon. We merkten uit hun verhalen dat Kevin & Sjors wel erg anders waren dan de twee vrouwen. Er waren soms hele andere opvattingen over het leven en de opvoeding. Hierdoor voelden Kevin & Sjors zich niet altijd vrij om helemaal 100% zichzelf te zijn en hebben zich soms enigszins anders voorgedaan om “de moeders” niet voor het hoofd te stoten. Dat moet wel erg moeilijk zijn geweest. Nu nog steeds, omdat ze nog niet officieel het juridisch vaderschap hebben ontvangen.
Met weer wat meer informatie en vertrouwen dat er toch meerdere mogelijkheden zijn via het internet, reden we terug naar huis. Enkele dagen later bleek dit inderdaad zo: we hadden een interessante e-mail ontvangen… Daarover later meer!
De namen Kevin & Sjors zijn niet hun eigen namen.