Hoi allemaal,
In onze vorige blog vertelden we over de verschillende mogelijkheden van een IVF-traject binnen Europa, omdat we in Nederland helaas niet geholpen worden… Al onze hoop was hierbij gevestigd op de kliniek in Brussel, genaamd Chirec.
Na een paar keer bellen, verspreid over meerdere dagen, kregen we dan eindelijk de Nederlandssprekende assistente Murielle te pakken. Ze was erg vriendelijk aan de telefoon en het leek allemaal veelbelovend te zijn. Het was namelijk prima dat geen van ons uit België kwam, er was geen harde leeftijdsgrens voor de draagmoeder en we zouden redelijk snel terecht kunnen voor een eerste afspraak (ongeveer 2 weken). Dit was natuurlijk voor ons nog veel te snel, omdat we nog überhaupt geen uitsluitsel hadden van Carla dat ze het daadwerkelijk ging doen voor ons, en we moesten nog een eiceldonor zien te vinden.
Inmiddels hadden we wel iemand, die dichtbij ons staat, gevraagd om onze eiceldonor te zijn. Deze persoon, die we voor nu nog even geheimhouden, vond het een mooie maar ook erg lastige keuze, vooral omdat ze zelf nog geen kinderen heeft. Daardoor kan ze totaal niet inschatten hoe ze zich daarover zal gaan voelen in de toekomst als het kindje er zou zijn. Hier gaat ze de komende tijd hard over nadenken.
Inmiddels hadden we via via eveneens contact gezocht met een ander homostel dat net de intakegesprekken bij Chirec had gehad.
Ze vertelden dat het wel een lang proces gaat worden, omdat er meerdere psychologische gesprekken tussen de verschillende partijen volgen (mannenstel, draagmoeder, eiceldonor) en tussen elk gesprek zit 4-6 weken. In deze gesprekken wil men controleren of ieder weloverwogen zijn/haar keuze heeft gemaakt en de consequenties/gevaren overziet.
Een paar weken later hadden we weer contact met Murielle van Chirec. We kregen te horen dat er een nieuw en “conservatiever” afdelingshoofd was aangesteld in de IVF-kliniek en omdat er nog geen duidelijke leeftijdsregels waren, wou deze persoon daar iets aan gaan doen. Het vorige hoofd van de IVF-kliniek was juist erg liberaal geweest en had dit open gelaten.
Nu wou men dus een vaste leeftijdsgrens afspreken, waar iedereen bij Chirec zich aan moest gaan houden. Chirec had hiervoor contact gehad met een andere kliniek in België, die een maximale leeftijd van de draagmoeder van 36 jaar hanteert. We konden niet geloven dat ze deze maximale leeftijd zo rigoureus zouden gaan terugschroeven bij Chirec, maar weer een paar weken later bleek dit wel echt zo te zijn…
België viel voor ons dus ook af, aangezien onze draagmoeder deze leeftijd van 36 jaar overschrijdt…
Blijft dan nu toch echt als enige optie Cyprus over? Het idee dat het in België kon, klonk zo veilig en aantrekkelijk. Daarnaast heb je natuurlijk ook nog de opties Amerika en Canada, maar dat is op dit moment echt onbetaalbaar voor ons. Ook Carla vond dit veel te ver gaan qua reisafstand.
Met een beetje tegenzin gingen we dan toch de opties in Cyprus uitpluizen… Opnieuw het internet op!
Goed weekend!
Milan & Pieter