Alle “ingrediënten” zijn er!

Hoi!

In onze vorige blog konden jullie lezen dat we op zoek waren naar een kliniek op Cyprus en dat we uiteindelijk een goed gevoel hadden bij Team Miracle – Cyprus IVF Centre.
Dit vanwege de volgende redenen:
– Het team werkt vanuit een ziekenhuis (Kolan British Hospital).
– De vrouwelijke gynaecoloog (dr. Firdevs) ziet er erg vriendelijk uit en de kliniek heeft de modernste technieken (in tegenstelling tot de andere klinieken die we gezien hebben).
– De communicatie is van het begin af aan erg snel, prettig, volledig en eenduidig.
– Op de website is alles overzichtelijk, goed toegelicht en transparant te bekijken (zie http://www.cyprusivfcentre.com, o.a. het team en de fotoreportage).
We moesten nu alleen nog afwachten op bevestiging dat onze potentiële draagmoeder Carla en onze eiceldonor (die we voor nu Annet noemen) het wilden gaan doen voor ons. Spannend!

Carla had ons in eerste instantie verteld dat ze zeker tot december 2017 de tijd wilde om een definitief besluit te nemen over het draagmoederschap. Dit hadden we verteld aan Annet, waarna zij er ook vanuit was gegaan dat ze in principe tot die tijd had om een beslissing te maken. Dit vonden we wel een beetje lastig. We wilden absoluut Annet niet onder druk zetten, maar als zij het niet zou willen doen, dan wilden we eigenlijk ook wel deze tijd gebruiken om na te denken over en op zoek te gaan naar een alternatieve eiceldonor. Het gevoel dat we iedereen niet onder druk wilden zetten, overheerste, dus we besloten het maar z’n beloop te laten. Dit soort keuzes hebben tijd nodig en dat gunden we Carla en Annet.

Van Carla kregen we uiteindelijk toch al halverwege november het verlossende antwoord: “JA!” ze gaat het voor ons doen! We waren hier echt super blij mee, maar konden ons nog niet helemaal laten gaan, omdat we nog geen uitsluitsel hadden over onze eiceldonor. Annet vertelde ons dat ze er toch nog wat langer de tijd voor nodig had. Ze is bijvoorbeeld erg bang voor naalden. We hadden samen met haar de website van Freya doorgenomen en daar staat gelukkig veel uitleg op.

Ze leek er steeds positiever tegenover te staan, alleen staat er ook op de website dat een van de (heel zeldzame) complicaties “onvruchtbaarheid” kan zijn en dat vond ze zorgwekkend. Er stonden geen kanspercentages op de Freya website, dus we hadden deze er zelf maar bij gezocht via Pubmed. We vonden dat er een kleine kans is op infectie (komt voor bij ~0.5% van de eicelpuncties) en zo’n infectie zou theoretisch (maar zeker niet 1 op 1) kunnen leiden tot onvruchtbaarheid. De kans op onvruchtbaarheid is daarmee dus nog veel lager. Het was wel enigszins geruststellend voor ons allemaal dat dit in zulke kleine percentages voorkomt, maar je zal het maar net hebben…

Annet kwam ons halverwege december opzoeken. Ze gaf ons een klein doosje. Daarin zat wat jullie op de foto zien: Het verlossende woord! Annet wilde het ook gaan doen. 😀 Hier waren we zo ontzettend blij mee en nu konden we het echt concreet gaan maken. Fantastisch!

We hadden zo snel mogelijk een afspraak met z’n viertjes ingepland begin 2018. Dit was een redelijk relaxte ontmoeting waar we ook toch wel meteen wat praktische zaken bespraken. Ook hadden we al enkele momenten uitgekozen dat we eventueel naar Cyprus konden gaan zodat de dames en wijzelf vrij konden gaan nemen.

Daarnaast komen er heel veel andere praktische zaken bij kijken, waaronder het regelen van medische tests. Zowel de draagmoeder als de eiceldonor moeten verschillende medische testen ondergaan, waarvan sommige op dag 2, 3 of 4 van de cyclus. Dit zijn de overige “ingrediënten” waar je niet zo snel bij stil staat, maar deze willen we hier graag met jullie delen, zodat jullie weten wat het zoal inhoudt. De hoeveelheid vooronderzoeken was ons namelijk nogal tegengevallen – daar hadden we niet bij stilgestaan. Omdat Carla haar huisarts buiten deze onderzoeken wilde houden en de huisarts van Annet niet overal aan mee wilde werken, was het nog eens extra ingewikkeld.

Draagmoeder:
Onderzoeken op een willekeurig moment:
– Echo
– Bloedgroep
– HIV, Hepatitis B en Hepatitis C
– Nuchtere glucose, creatinine, ureum, ALAT, ASAT en volledig bloedbeeld (= Hb, leukocyten, trombocyten)
Carla heeft de echo laten uitvoeren in een privékliniek (Curilion). De bloedonderzoeken hebben we via www.bloedwaardentest.nl besteld en geprikt op de prikpost bij Carla in de buurt.

Eiceldonor:
Onderzoeken op een willekeurig moment:
– Bloedgroep
– HIV, Hepatitis B en Hepatitis C
– Nuchtere glucose, creatinine, ureum, ALAT, ASAT en volledig bloedbeeld (= Hb, leukocyten, trombocyten)
Onderzoeken op de 2, 3 of 4de dag van de cyclus (d.w.z. 2, 3 of 4de dag van de menstruatie):
– Echo (“transvaginal antral follicle count”)
– Prolactine en TSH
– FSH, LH, E2 (estradiol), AMH
Alle bloedwaarden behalve de AMH hebben we via de huisarts van Annet kunnen regelen. Het AMH hadden we ook weer via www.bloedwaardentest.nl besteld (achteraf kwamen we erachter dat de huisarts toch op het bloedprikformulier de AMH had kunnen invullen, in het vrije tekst gedeelte). Annet’s huisarts wilde niet meewerken aan de echo. Deze hebben we daarom ook via een privékliniek (Women’s Health Care Center) geregeld.

Het was nogal een gestress om dit allemaal te regelen voor Annet, want toen we concreet kregen welke tests er allemaal gedaan moesten worden, was Annet net op dát moment ongesteld. De maand daarna zou ze rond de menstruatie op vakantie zijn in het buitenland. Het vergde nogal wat gepuzzel en flexibiliteit om dit toch geregeld te krijgen. Op dat moment voel je je dan zo bezwaard tegenover deze lieve mensen: wat ze er allemaal al voor over moeten hebben… En dit was pas het begin!

Alle testresultaten zagen er gelukkig prima uit en deze stuurden we per e-mail door naar de kliniek. Op basis hiervan maakte de kliniek een medicatie protocol voor Carla en Annet. Dit was alleen niet helemaal hetgeen wat we hadden verwacht…
Daarover de volgende keer meer!

Milan & Pieter

De naam Annet is gefingeerd.

De keuze is reuze

Daar is dan eindelijk weer een nieuwe blog. Er zijn de laatste tijd veel ontwikkelingen geweest! Daarom hebben we even geen gelegenheid gehad om nieuwe blogs te schrijven. We lopen dus helaas nog steeds flink achter met het vertellen van ons verhaal. Desondanks pakken we de draad gewoon weer op:

Onze zoektocht naar een IVF-kliniek was dus nu toegespitst op Cyprus. Door te Google’n kom je al gauw op verschillende websites uit van diverse klinieken in Cyprus. De keuze is reuze, dus ook erg ingewikkeld! Voor welke ga je dan in vredesnaam kiezen?
Via Facebook waren we in contact gekomen met Vladimir, die al met zijn partner naar Cyprus was geweest om daar embryo’s te “laten maken”. Deze moesten nog op een later tijdstip worden teruggeplaatst bij hun draagmoeder. Vladimir had zelf ook uitgebreid onderzoek gedaan voordat ze een kliniek kozen. Verreweg de meeste mogelijkheden liggen op het Turkse deel van Cyprus, Noord-Cyprus. Dit zou je in eerste instantie niet denken, want Noord-Cyprus hoort officieel nog bij Turkije. Het noordelijke deel van Cyprus heeft zichzelf overigens in het verleden wel uitgeroepen tot de onafhankelijke republiek Noord-Cyprus. Dit wordt alleen niet erkend door de rest van de wereld. Vladimir en zijn partner waren tijdens hun oriëntatie uiteindelijk bij North Cyprus IVF Center terecht gekomen. Hij hielp ons aan het directe e-mailadres van patiëntencoördinator Fatma. In eerste instantie was zij erg uitgebreid en aardig tegen ons. Ze wilde snel een WhatsApp-gesprek met ons inplannen. Het verliep eigenlijk allemaal redelijk voorspoedig. Maar toen het eenmaal wat concreter werd, kregen we weinig informatie via de mail na onze telefoongesprekken. Na een week of twee radiostilte vanuit hun kant nam Fatma toch weer contact op. Ze vertelde ons op dat moment dat de wetgeving op heel Cyprus was veranderd en dat ze geen homostellen meer mochten helpen. Onze spreekwoordelijke broek zakte hier echt van af… Serieus?! Eerst zijn de regels in Brussel plots veranderd en nu ook op Cyprus?! Is er een of andere hogere macht die actief tegen ons aan het werk is??

Inmiddels hadden we ook al e-mailcontact met een aantal andere klinieken op Cyprus, en toen we deze klinieken vroegen naar de veranderde wetgeving wisten zij hier niks van… Waarom Fatma dit aan ons verteld heeft, is ons tot op de dag van vandaag niet duidelijk. Wat we wel wisten, is dat we verder niets met deze kliniek meer te maken wilden hebben…

We hebben toen de overige klinieken onder elkaar gezet en de voors en tegens afgewogen. Uiteindelijk hadden we het beste gevoel bij Team Miracle – Cyprus IVF Centre. De website sprak ons erg aan. Ook dat dit een van de weinige klinieken is waar de gynaecoloog een vrouw is, vonden we erg prettig voor onze draagmoeder en eventuele eiceldonor. Bij deze kliniek hadden we contact met patiëntencoördinator Nicole, een goed Engels sprekende vrouw. In een van de eerste mailtjes kregen we al meteen erg uitgebreide informatie over alle mogelijkheden, maar ook over initiële medische testen die we moesten ondergaan en schema’s van de eventuele behandeling. Dit vonden we heel transparant en prettig. We voelden hier veel vertrouwen door.

Toch merkten we door al deze informatie ook dat er ons nog wel veel te wachten stond. Maar we besloten eerst maar eens af te wachten op een definitieve bevestiging van onze draagmoeder en eventuele eiceldonor…

Snel weer een nieuwe blog, beloofd!
Milan & Pieter

De naam Vladimir is fictief.