Mission impossible

De dames vonden het gelukkig prima om over te stappen naar de kliniek van Dr. Vedat, omdat wij zo’n goed gevoel bij hem hadden. Dus we hadden nu nog 2 dagen om alle extra’s te regelen: extra medicatie en een extra echo controle voor Annet en Carla. Er was helaas niet genoeg tijd meer om de medicatie weer te bestellen vanuit het Verenigd Koninkrijk. En welke klinieken zouden er binnen nu en overmorgen nog een plek vrij hebben voor een echo? Een echte “Mission impossible”! Pieter dacht bij voorbaat al dat dit nooit zou gaan lukken. Gelukkig werkte Milan de komende 2 dagen vanuit thuis en kon hij dit soort dingen gaan proberen te regelen. Van het werken was niet veel meer terecht gekomen door alle telefoontjes. Milan waagde het er maar op om gewoon bij de apotheek van het Radboudumc aan te kloppen, ondanks dat we eerder een “nee” hadden gekregen. Tot onze verbazing accepteerden ze toch het Cypriotische recept van Dr. Vedat na wat aanpassingen zoals toevoeging van het ID-nummer en adres! De extra medicatie (Crinon vaginale gel) kon de dag erna worden opgehaald. Nu nog twee echo’s zien te regelen..!

Carla had gelukkig ook nog een dag vrij. Na wat op en neer gebel wist Milan voor Carla een echo te regelen bij Women’s Health Care Center in Amsterdam, waar we eerder ook een echo hadden geregeld voor Annet (zie een eerdere blog). Voor Annet was het wat lastiger. Annet moest op de betreffende dag tot 15 uur werken, en we zouden daarna geen tijd meer hebben om naar Women’s Health Care Center in Amsterdam te rijden (vanuit Annet’s woonplaats). Welke andere kliniek zou er nu nog een plekje rond 16 uur over hebben? Deze echo van Annet was zelfs de belangrijkste van de twee echo’s, want Dr. Vedat vertelde dat bij sommige vrouwen de eicellen te snel rijpen door de hormoonmedicatie. De eicellen zouden dan het beste niet pas bij 10 dagen geoogst moeten worden, maar soms al bij 6 dagen. Veel consequenties dus. Wat een stress weer!

Net rond deze periode hadden we het nieuws gehoord dat verschillende klinieken in Nederland ook hoogtechnologisch draagmoederschap willen gaan ondersteunen vanaf 2019. Dit was volop in het landelijke nieuws en ook in onze kringen werd er veel over gesproken. Veel bekenden stuurden ons een bericht of wezen ons op het nieuws. Wat een mooi nieuws natuurlijk voor alle wensouders! Maar tegelijkertijd voelde het voor ons dat we net achter het net hadden gevist. Wij hadden net alles geregeld om weer een tweede keer naar Cyprus te gaan (bovendien voor de laatste keer in deze samenstelling met Carla en Annet) en dan zou het nu ook in Nederland kunnen. Echter leerden we al snel dat wanneer je als draagmoeder in het verleden een keizersnede hebt ondergaan, je dan in Nederland in principe al niet meer in aanmerking komt. Dat was bij Carla dus het geval. Bovendien moet draagmoeder en eiceldonor een voltooid eigen gezin hebben. Ook is het nog maar afwachten voor wat voor wachtlijsten je komt te staan hier. Zo probeerden we ons gevoel toch weer positief om te buigen en ons klaar te stomen voor ons nieuwe Cyprusavontuur.

We besloten in het kader van de echo voor Annet een van deze klinieken, Nij Geertgen in Elsendorp, te bellen en ons verhaal uit te leggen. Men reageerde gelukkig uiterst begripvol en kon nog wel een plek vrijmaken rond 15 uur! Dit kwam eigenlijk net niet helemaal goed uit, maar Annet mocht gelukkig een half uur eerder weg van haar werk. Milan en Annet zijn toen samen naar Nij Geertgen gegaan voor de echo. Wie had gedacht dat dit ons nog zou lukken op zo’n korte termijn?! Pieter was zó trots op Milan dat hij dit allemaal had kunnen regelen.

De resultaten van de echo’s waren echter niet helemaal naar tevredenheid. Bij Carla was er nog geen “triple lining” van het baarmoedervlies, wat bij Annet wel al zo was (maar dus niet nodig). Maar er was nog wel genoeg tijd dat dit bij Carla zou kunnen ontwikkelen, aldus Dr. Vedat. Bij Annet was er in ieder geval geen sprake van te snelle of overrijping van de eicellen, maar bleef de groei van sommige eicellen juist een beetje achter. Er waren 4 eicellen van de juiste grootte, 3 van gematigde grootte en 2 gewoonweg te klein. Dit was een beetje een tegenvaller, want de vorige keer in april hadden we uiteindelijk 6 eicellen van de 8 follikels (zie een eerdere blog). We hadden zelfs gehoopt dat we met de ophoging van de hormoonmedicatie van Annet (in vergelijking met april) nu zelfs wat meer eicellen zouden hebben, maar het leek erop dat we er nu uiteindelijk 4 zouden gaan krijgen. De euforie van het weten te regelen van de afspraken maakte daarom al gauw plaats voor onzekerheid. Dat gevoel probeerden we maar gauw weer weg te stoppen, want we zijn de dames zo ontzettend dankbaar voor wat ze doen en voor hun flexibiliteit nu met de last-minute echo’s. In overleg met Dr. Vedat maakten we een afspraak om een nieuwe echo te maken van de follikels zodra we op Cyprus waren geland. Volgens hem zou het nog steeds goed kunnen zijn dat we de eicelpunctie met een dag zouden moeten vervroegen, zodat de 4 goede eicellen niet te groot zouden gaan worden. Gelukkig hadden we ons reisschema wat ruimer gepland en was dit allemaal mogelijk als dat nodig mocht zijn. Het was trouwens weer heel prettig dat we rechtstreeks met Dr. Vedat konden overleggen, per whatsapp. Dit zorgde voor een kort lijntje en snelle actie.

We konden verder op dit moment niet veel meer doen. We hadden er tenslotte alles aan gedaan wat in onze macht lag tot nu toe. Daar waren we wel trots op. Nu was het tijd voor praktische zaken: de koffers pakken, de nieuwe medicatie naar Carla brengen en de dag erna naar Cyprus vliegen met Annet voor het eerste deel van ons traject. Net als de vorige keer zou Carla dan een aantal dagen later komen voor het tweede deel. Zoals gezegd ontmoetten we Carla nog een laatste keer voor de reis om bij haar de medicatie af te geven. We troffen elkaar in het midden, vlakbij de plek waar op die dag Sinterklaas zou aankomen in Nederland. Het was een vrolijke sfeer en dat deed ons goed. Optimistisch gingen we weer uit elkaar. Het was nu echt bijna tijd om te vertrekken, spannend!

Volgende week, in 2019 ;), vertellen we verder over onze heenreis en aankomst op Cyprus! Fijne jaarwisseling gewenst.

liefs, Milan & Pieter

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *