We besloten ons probleem met frisse moed te gaan oplossen. Het zou ons wel op de een of andere manier lukken die twee embryo’s naar de nieuwe kliniek, EurocareIVF, te krijgen (waar Dr. Vedat nu werkte). Gelukkig had EurocareIVF zelf ook al voorgesteld om het voor ons te willen gaan regelen en zij zouden dan ook contact opnemen met Team Miracle bij Vita Altera. Daarnaast was er trouwens nog meer drama gaande bij Team Miracle: de twee eigenaren, Ümit İnak en Julie Hodson, die ook met elkaar getrouwd zijn en een gezin hebben samen, zouden uit elkaar zijn en daarbij zou ook Team Miracle in tweeën uiteen zijn gevallen. Dit was voor ons nóg maar meer reden om over te willen stappen. Wat een gedoe allemaal! We besloten gauw Team Miracle te gaan mailen over ons besluit. We legden hen uit dat we het er met Carla over hadden gehad en er vervolgens goed over hadden nagedacht. We hadden nu eenmaal een erg goed gevoel bij Dr. Vedat en dat leek voor nu het meest vertrouwde en belangrijkste in dit proces. We waren wel een beetje gespannen over hoe Team Miracle zou reageren hierop…
Twee dagen later kregen we bericht terug van Team Miracle. Ze reageerden tot onze verbazing erg instemmend en lieten blijken dat ze wilden meewerken. We denken dat ze ons waarschijnlijk ook liever kwijt waren dan rijk, omdat wij toch ook telkens wel erg kritisch waren op hun handelen. Ze vertelden dat ze voor het transport van de embryo’s een goedkeuringsbrief nodig hadden van het ministerie, die EurocareIVF zou moeten regelen. Ook hadden ze een handgeschreven brief van ons nodig waar de toestemming vanuit ons in stond. Wanneer we een datum voor onze embryo transfer hadden, zouden de embryo’s getransporteerd kunnen worden. We wilden dat de embryo’s zo snel mogelijk getransporteerd zouden worden, zo ver mogelijk vóór onze behandeling en gingen alles zo snel mogelijk in gang zetten. Volgens Dr. Vedat zou de toestemming van het ministerie eigenlijk niet eens nodig zijn zolang wijzelf maar toestemming gaven, maar we gingen het maar gewoon zo spelen zoals Team Miracle het nodig vond.
Later die dag kregen we een link doorgestuurd van Dr. Vedat van de plaatselijke roddelpers. Via Google-translate kwamen we erachter dat hierin stond dat Ümit zijn vrouw Julie en hun eigen kinderen met de dood had bedreigd. De volgende dag kregen we nog een verontrustend bericht van dr. Vedat dat een oud-patiënt van Team Miracle had gehoord dat Ümit uit boosheid/wraak embryo’s in de kliniek zou hebben vernietigd… Dat zou echt een nachtmerrie voor ons zijn! Dit gaf ons ook weer zoveel extra druk en spanningen. Dit leek wel een soapserie! “Waarom kan er nu niets bij ons van een leien dakje gaan?” zeiden we tegen elkaar. We merkten ook toen pas dat onze laatste correspondentie met Team Miracle niet van Julie afkomstig was, maar van vorige patiëntcoördinator Nicole Smith (waar we ook een aantal slechte ervaringen mee hadden gehad). Om het proces van embryo transport nog meer te kunnen versnellen gaf Dr. Vedat ons het persoonlijke nummer van de hoofdembryoloog Ali Kızılkanat bij Vita Altera om hem op zijn verantwoordelijkheden te wijzen. Om hem te berichten dat we wisten dat hij eindverantwoordelijk zou zijn, mochten onze embryo’s vernietigd zijn of niet juist aankomen. Hierdoor kwamen we er weer achter dat we de verkeerde embryoloog in onze handgeschreven brief hadden genoemd (de toestemmingsbrief die nodig was). Dit was een embryoloog die daar niet meer werkte, maar wel op de website stond. Dit was blijkbaar een neppe parallelle webpagina volgens Dr. Vedat. “Pff, wat zijn dat toch allemaal voor een praktijken in Cyprus”, verzuchten we. Van Team Miracle zou er ook een nep-webpagina circuleren, hoorden we eerder ook al. Verwarrend allemaal..!
Een aantal dagen later moesten we onze brief nogmaals aanpassen, want de namen van Carla en Milan mochten er toch niet bij staan, omdat draagmoederschap en homostellen toch weer niet helemaal zouden worden erkend door het ministerie, ook al weten zij heel goed dat dit soort constructies ook worden behandeld in Cyprus. Heel vaag allemaal, maar daar gingen we weer… Er waren nu al een aantal dagen overheen gegaan nadat we onze initiële handschreven brief hadden opgesteld en deze was nu nog steeds niet naar het ministerie gestuurd. We maakten ons flink zorgen of onze embryo’s er überhaupt nog wel zouden zijn… Om het nog vager te maken, kregen we op dat moment weer bericht vanuit Team Miracle dat de goedkeuring van het ministerie toch niet nodig zou zijn en dat we zelf onze embryo’s zouden kunnen komen ophalen op de ochtend van onze embryo transfer. Dit wilden we eigenlijk niet doen, omdat dit extra spanningen zou geven op die dag qua planning. Ook gaf het ons onzekerheid of de embryo’s er dan nog wel zouden zijn en of ze dan misschien toch niet op hun woord zouden terugkomen en zouden zeggen dat er wél toestemming van het ministerie nodig zou zijn. Daarom hebben we toch bij EurocareIVF erop aangedrongen om wél de goedkeuring van het ministerie te regelen, voor de zekerheid. Hierbij checkten we geregeld bij Team Miracle of ze deze goedkeuring al hadden gekregen van het ministerie. Meer dagen verstreken en er was nog steeds geen antwoord van het ministerie… Daarnaast kregen we ook nog onderstaand statement doorgestuurd van Dr. Vedat die op de “Team Miracle at Cyprus IVF Centre IVF Support Group” stond:
Gelukkig kregen we snel hierna weer een officieel bericht vanuit EurocareIVF dat hun embryoloog onze embryo’s gauw zou gaan ophalen bij Vita Altera. Dat vonden we wel erg fijn, maar we snapten niet waarom de plannen nu ineens wéér veranderd waren. Daarnaast konden we natuurlijk ook niet controleren of het ook wel echt onze embryo’s zouden zijn die ze zouden meenemen. We vroegen dan ook of ze een foto konden maken van de rietjes waar de embryo’s in zitten, voor enige zekerheid… We moesten accepteren dat meer zekerheid niet mogelijk was…
Een aantal dagen later kregen we bericht van Dr. Vedat, met deze foto’s, en de mededeling dat de embryo’s succesvol waren overgebracht naar EurocareIVF! Wat een opluchting was dat voor ons op dat moment. Eindelijk goed nieuws!
Ondertussen dat dit alles speelde op Cyprus rondom het transport van de embryo’s, speelde er ook van alles in Nederland met onze draagmoeder Carla. Dingen die helaas niet volgens de planning liepen…
Hierover de volgende keer meer!