Hoi lezers!
We voelden ons de koning te rijk! We konden ons Cyprus avontuur alsnog gaan vervolgen met Carla en zouden een plan B hebben met Loes, mocht Cyprus niet gaan lukken (en die kans was groot). Er kwamen daarnaast op dat moment ook nog eens concrete initiatieven in Nederland om hoogtechnologisch draagmoederschap voor een homostel mogelijk te maken. Zo had vruchtbaarheidskliniek Nij Geertgen in mei 2019 een informatiemiddag georganiseerd om deze nieuwe plannen aan te kondigen. Hier zagen we een aantal bekende gezichten, maar ook een hoop onbekende gezichten die allemaal dezelfde wens hadden als wij. Een gezicht dat vaag bekend voorkwam voor Milan was die van Kamal, een oud-geneeskunde studiegenoot van hem, die ook in de omgeving van Nijmegen woont. Kamal had ook al een heftig draagmoedertraject achter de rug met zijn vriend. Hier waren zij voor naar Canada afgereisd om het met een bureau daar via de commerciële route aan te pakken. Na meerdere terugplaatsingen, positieve zwangerschapstesten en miskramen, stonden zij nog steeds met lege handen. Ze wilden eigenlijk even afstand van dit alles nemen, maar deze bijeenkomst konden ze niet verstek laten gaan. Kamal stelde voor aan ons om over een aantal maanden eens met elkaar af te spreken om ervaringen uit te wisselen. Eerst wilden zij eens alles een plekje gaan geven, voordat ze er klaar voor waren om alles weer op te rakelen. Een leuk idee vonden wij, en het begin van een nieuwe vriendschap weten we nu achteraf.
De Nij Geertgen bijeenkomst kunnen we verder samenvatten in een aantal belangrijke punten: De eiceldonor moet bij voorkeur jonger dan 36 jaar zijn. Een keizersnede in het verleden bij de draagmoeder is niet altijd een contra-indicatie. Veel dingen zijn bespreekbaar en over veel specifieke situaties werd aangegeven dat er altijd een gesprek over kan plaatsvinden. Een behandeling wordt geschat op 15.000-20.000 euro (onverzekerde zorg en zonder garantie op succes). Naast de medische procedures werd er ook uitleg gegeven over de psychologische procedures, waarbij alle partijen flink aan de tand worden gevoeld door een onafhankelijke psychologe. Advocate Nicoline Grijmans, die we eerder hadden ontmoet bij de Meer dan Gewenst bijeenkomst, vertelde dat ook juridische counseling in het behandeltraject wordt opgenomen. Dit is overigens nog niet bij de bovengenoemde kosten inbegrepen. We spraken Nicole nog even na afloop over ons eventuele traject met Loes. Nicole zou wel met ons willen meedenken en zei graag de uitspraak van de rechter te willen zien van Loes’ vorige draagmoedertraject. Deze had Loes voor ons kunnen anonimiseren en stuurden we zodoende snel door aan Nicoline. Ook advocate Wilma Eusman was aanwezig en ook haar spraken we hier kort over aan. Zij zag ook wel wat beren op de weg in dit juridische traject, vooral omdat Loes en Hanne in België wonen. Dat baardde ons wel wat zorgen…
Voor onze situatie was hoogtechnologisch draagmoederschap in Nederland dus niet echt aan de orde, omdat we nog met Cyprus bezig waren en daarna laagtechnologisch verder zouden willen gaan. Er moest weer eerst veel voorbereid worden hiervoor. We hadden met Carla al een week in september 2019 in gedachten, waarin we met z’n allen zouden kunnen gaan. We gingen weer flink aan de mail en bel met Dr. Vedat, de gynaecoloog. Het liep nu eigenlijk als een geoliede machine, want we hadden inmiddels flink ervaring met alle regelzaken.
Maar… ons Cyprus avontuur zou ons Cyprus avontuur niet zijn zonder de nodige veranderingen. Dr. Vedat zou namelijk graag nóg meer controle willen hebben over de cyclus van Carla. Dit zou hij willen doen middels een zogenaamde “lucrin injectie”. Deze geef je ergens in de tweede helft van de menstruatiecyclus om op die manier eigenlijk je hele vrouwelijk hormoonhuishouding plat te leggen. Door daarna met medicatie deze hormonen alsnog toe te dienen, zou hij zelf veel meer grip hebben op de ontwikkeling van het baarmoederslijmvlies. We vonden dit zelf eigenlijk wel een beetje een raar idee. Wat voor bijwerkingen zou Carla hierdoor gaan ervaren, vroegen we. Dr. Vedat vertelde ons dat ze wat symptomen van de overgang zou kunnen krijgen, zoals opvliegers. We vonden het wel weer lastig om dit aan Carla te moeten gaan vertellen, het zou iets zijn dat er voor haar weer bij zou gaan komen. Verrassend genoeg reageerde ze er prima op. Zij keek inmiddels ook niet meer op van de hoeveelheid medicatie. Al gauw konden we de data definitief maken en hadden we onze vliegtickets en hotel alweer geboekt.
Tegelijkertijd liep er ook het een en ander met Loes. We gingen alvast haar menstruatiecycli bijhouden. Ze had ons namelijk verteld dat ze toch wat onregelmatig was, en dat moesten we beter in kaart gaan brengen. Ook hebben we een aantal keren uitgebreid via Skype gesproken om de checklist verder door te nemen. Om alles zo vloeiend mogelijk te laten verlopen, moet er veel besproken worden. Over de conceptie, zwangerschap, bevalling en alles daarna. Maar ook over financiën en praktische zaken. En over het juridische deel, wat een moeilijk hoofdstuk beloofde te worden. Want een aantal weken later kregen we bericht van Nicoline Grijmans dat het toch te ingewikkeld voor haar zou zijn, omdat het een rechtszaak zou worden waarbij zowel het Nederlandse als Belgische recht betrokken zou moeten worden. Er zou dus veel van het internationale recht nodig zijn. Hier heeft Nicoline niet veel ervaring mee en daarom verwees ze ons door naar Wilma Eusman, die juist hierin gespecialiseerd is.
Dit zou allemaal nog veel voeten in de aarde gaan hebben… Volgende keer meer!
Een zonnige groet van Milan & Pieter.
De naam Kamal is gefingeerd.