Hoi allemaal,
In de voorafgaande blog vertelden we dat de huisarts van Loes eigenlijk erg negatief was over het gebruik van Clomid. Wijzelf hadden daarbij het gevoel dat sommige dingen die haar huisarts vertelde ook niet helemaal klopten. Maar voordat we dat aan Loes wilden zeggen, moesten we dit wel goed nazoeken. Zo speurden we het internet af naar de mogelijke bijwerkingen van Clomid. We lazen dat er inderdaad een verhoogde kans is op een meerlingzwangerschap. Maar dit kun je voorkomen door de eerste cyclus goed te monitoren met echo’s, om te zien of er maar daadwerkelijk één eicel rijpt bij een bepaalde dosis Clomid. De verhoogde kans op zwangerschapshogebloeddruk en zwangerschapssuiker konden wij echt niet vinden. Dit hadden we ook nog nagevraagd bij een vriendin van ons, Noortje, die gynaecoloog-in-opleiding is. Zij snapte ook niet zo goed waar die gedachte vandaan kwam. We vonden het wel lastig om dit alles aan Loes te gaan uitleggen, want we vonden het erg belangrijk dat zij zich er ook goed bij voelde en dat ze niet het gevoel zou krijgen dat wij haar iets probeerden aan te praten…
We gingen op zoek naar een gynaecoloog die veel verstand van zaken zou hebben op het gebied van fertiliteit, zodat we onafhankelijk geadviseerd zouden kunnen worden. Hierbij dachten we meteen aan Nij Geertgen. Aangezien zij nu ook hoogtechnologisch draagmoederschap ondersteunen bij homostellen met een draagmoeder, dachten we dat ze ons ook wel zouden willen ondersteunen bij ovulatie-inductie met Clomid. Op de website zagen we daar ook al het een en ander over staan voor lesbische stellen en alleenstaande vrouwen. Na een telefoontje met Nij Geertgen werd ons gevraagd om onze situatie nogmaals samen te vatten in een e-mail, zodat men dit binnen het team kon bespreken. Bijna een maand later kregen we hier pas bericht op terug, met helaas slecht nieuws:
Bedankt voor uw mail.
Vanaf 2019 zijn we op zeer kleine schaal van start gegaan met het hoogtechnologisch draagmoederschap. De hoogtechnologische variant wil zeggen dat een IVF-behandeling wordt uitgevoerd waarbij de eicellen van de wensmoeder of de eiceldonor in het laboratorium bevrucht worden. De terugplaatsing van de ontstane embryo’s vindt plaats bij de draagmoeder.
Echter, zoals wij uit uw mail begrijpen, vraagt u naar mogelijkheden om de cyclus van de draagmoeder te monitoren (middels mogelijk medicatie) en daarbij in de thuissituatie zelfinseminatie uit te voeren. We spreken, zoals u zelf ook aangaf, over laagtechnologisch draagmoederschap.
Helaas zijn wij niet bevoegd om hieraan mee te werken.
Wij begrijpen dat dit niet het gewenste antwoord is, desondanks wensen wij u het beste.
Dit antwoord voelde echt weer als een klap in het gezicht. Dat we zelfs daar niet geholpen werden, voelde echt heel rot. Hierdoor word je eigenlijk een soort van gedwongen om niet het hele verhaal te vertellen, om op die manier te krijgen wat je wil. We moesten dus weer op zoek naar een andere oplossing…
In één van onze vorige blogs hadden we beschreven dat we opnieuw een semenanalyse zouden laten uitvoeren, zodat we de verklaring voor het uitblijven van een zwangerschap niet steeds alleen maar bij Loes zouden zoeken. Op een vrijdagmiddag kreeg één van ons een telefoontje van de huisarts, dat er iets afwijkends was gevonden in het zaad. De VCM-waarde (volume, concentratie en beweeglijkheid) was heel goed, alleen was er een afwijkende morfologie te zien: teratozoöspermie. Hierbij waren de koppen van de zaadcellen aan de kleine kant en slechts 2% van de zaadcellen had een normale morfologie. Dit percentage viel net onder de normaalwaarde van minstens 4-100% morfologisch normale zaadcellen. De huisarts wist zelf niet precies wat het betekende, maar dacht eigenlijk dat er verder geen reden tot ongerustheid nodig was. Toch bleef dit bij ons malen en dan zoek je er dingen over op het internet. We vonden hierbij wisselende berichten. Ons oog viel op studies uit het buitenland waarbij men ziet dat groepen mannen met teratozoöspermie verminderde vruchtbaarheid vertonen en waarbij IVF/ICSI eigenlijk de enige oplossing is. Dit kwam bij ons binnen als een bom en we belden na het weekend toch maar meteen weer de huisarts voor wat extra advies. De huisarts zou voor ons het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis (CWZ) gaan raadplegen. We zaten er wel erg mee in onze maag en hadden het ook al een beetje gedeeld met familie en wat vrienden. Hierdoor kwamen we via via in contact met een fertiliteitsgynaecoloog genaamd David. Hij was bereid om met ons te bellen in het weekend, om samen te bespreken wat dit nu precies betekende voor ons.
Het gesprek met David was erg fijn en hij nam uitgebreid de tijd voor ons. We konden hierbij ook duidelijk merken dat hij er veel verstand van heeft. Hij vertelde ons meteen dat er echt geen reden was tot ongerustheid. Hij legde uit dat er in de praktijk eigenlijk verder niet echt wordt gekeken naar de morfologie maar alleen naar de VCM. Omdat de VCM heel goed was, zijn er zoveel zaadcellen dat er altijd wel voldoende morfologisch goede tussen zitten. Hier was hij best kort en krachtig over. Daarnaast informeerde hij naar de rest van ons traject en wij legden hem (geanonimiseerd) onze situatie voor. David vertelde ons dat er twee dingen een grote rol spelen. Dat is helaas toch de leeftijd van Loes van 40, waarbij de vruchtbaarheid sterk vermindert bij oplopende leeftijd na 30/35/40. Dit is natuurlijk helaas verder niet te beïnvloeden. Het andere punt dat onze kansen klein maakt, is de onregelmatigheid van de cyclus van Loes, waarbij we ook te maken hebben met erg lange cycli. Hierbij is de eisprong lastig te “vangen”, als die überhaupt al optreedt in zo’n lange cyclus. David vertelde dat je dit dus zou kunnen reguleren door het gebruik van Clomid en dat we hier eigenlijk ook zo snel mogelijk mee moesten beginnen, omdat de kansen eigenlijk als het ware elke maand minder worden (met een stijgende leeftijd). David stelde zelfs voor dat we in het ziekenhuis terecht zouden kunnen waar hij werkt! Dat vonden we een erg mooi voorstel en we gingen over dit alles eens goed nadenken.
Een paar dagen later kregen we ook nog bericht terug van het CWZ. Hier volgde ook het antwoord uit dat teratozoöspermie alleen geen klinische consequenties heeft, als de VCM verder goed is. We werden hiermee extra gerustgesteld.
Het was nu nog zaak om al deze informatie van de afgelopen dagen over te brengen aan Loes. Dat vertellen we in de volgende blog…
De naam David is zoals de meeste namen in onze blogs gefingeerd.