Lieve lezers,
Na onze laatste blog van april 2022, zijn we vandaag terug op deze website.
Waar we onze laatste blog postten met een gevoel van verslagenheid en teleurstelling, drukken we nu op de “post”-knop met een gevoel van trots en blijdschap.
We kunnen jullie namelijk prachtig nieuws vertellen. Op 12 augustus 2023 zijn we vaders geworden van een mooie, gezonde zoon! Wie had dat gedacht? Het is uiteindelijk tóch gelukt. Ongelofelijk. Zeker toen we zojuist de samenvattingsblog van april 2022 nog eens lazen, is de komst van onze zoon na al die jaren een wonder.
Natuurlijk is er sinds april 2022 veel gebeurd. We hadden wederom het geluk om snel na het afsluiten van het contact met Marjolijn, een bericht van een nieuwe draagmoeder te mogen ontvangen: Tessa. Met haar en haar man en drie kinderen was er direct een fijne klik en een gevoel dat we met het hele gezin, als “team”, een traject gingen starten.
Na een voortraject met frequente contacten en veel leuke uitjes, zijn we gestart. En is onze zoon uiteindelijk verwekt op Cyprus. Toen we in november 2019 voor de laatste keer (toen met Loes) van het eiland Cyprus wegvlogen, hadden we nooit voor mogelijk gehouden dat we nog eens terug zouden gaan. Laat staan met succes. Met één embryo, één kans, in één keer raak. Met recht “een wonder”. En omdat we destijds, 7 jaar geleden, natuurlijk ook onze eerste poging (toen met Carla) begonnen op Cyprus, is “de cirkel rond” gekomen, zo voelt het.
De zwangerschap doorliepen we met z’n allen, Tessa en haar man Daan en kinderen in hun woonplaats op circa 40 minuten rijden van Nijmegen, maar ook met zoveel mogelijk steun en hulp van ons. Niet alleen met gezamenlijke controles in het ziekenhuis, maar ook met hand- en spandiensten in hun huis en natuurlijk ook af en toe met gezellige activiteiten. Het was voor ons een drukke periode, niet alleen omdat we zoveel mogelijk ondersteuning wilden bieden aan Tessa, maar ook vanwege de promotie van Pieter, baanwisselingen bij Milan en een verhuizing naar een nieuwbouwhuis.
Maar uiteindelijk was alles gereed voor de komst van de kleine man: op ons werk, in ons huis en in ons hoofd. Bij ruim 39 weken is hij geboren, in ons bijzijn, én thuis bij Tessa en Daan. Bij een aantal voorafgaande bezoekjes aan het ziekenhuis zette de bevalling niet door, maar uiteindelijk kwam de kleine jongen razendsnel. Zo snel dat we geen tijd meer hadden om naar het ziekenhuis te gaan en hij thuis is geboren. We zijn daarna naar z’n nieuwe huis, ons huis, gegaan, waar Tessa samen met ons drieën de kraamweek heeft doorgebracht. Daan hield bij hen thuis het huishouden met kinderen draaiende, soms met de lieve hulp van zijn moeder.
Inmiddels zitten we nu al enkele dagen met z’n drietjes in onze bubbel, maar gelukkig komt Tessa nog geregeld even kijken. Ze brengt dan ook melk mee, die ze heel lief voor de kleine kolft.
Het is ontzettend fijn met een kindje in ons leven. Ook al is hij er pas 2 weken, we kunnen ons al bijna niet meer voorstellen hoe het was zonder hem. De lange aanloop voelt (misschien gek genoeg) al een heel eind achter ons.
Bovenal zijn we Tessa ontzettend dankbaar dat ze de biologische moeder is van onze zoon, en dat ze hem met zoveel liefde 9 maanden lang voor ons heeft gedragen. Maar ook haar man Daan en haar drie zoons zijn vanaf het begin “deel van het team” geweest: zonder hun steun en aanwezigheid was ons kind er misschien wel nooit geweest. Als we mensen bedanken, willen we toch ook de vorige drie draagmoeders noemen, Carla, Loes en Marjolein, en onze eiceldonor ten tijde van Carla, Annet. Aan hun intenties en moed om met ons het diepe in te springen, heeft het nooit gelegen. Ook nu voelen we veel liefde om ons heen, niet alleen van onze familie en vrienden (die ontzettend blij voor ons zijn en heel lief ons steunen als het soms lastig is na het “nachtbraken” of met het “nieuwe ouderschap”), maar ook van een lieve gynaecoloog, kraamhulp, verloskundige en consultatiebureau.
We kijken met vertrouwen naar de toekomst, waarin Tessa en haar gezin op afstand betrokken zullen blijven bij ons. Ver weg, maar toch ook dichtbij.
Voor nu, als afsluiting van deze blogwebsite WENSVADERS, laten we jullie graag nog onze zoon zien, op de foto hieronder. Het resultaat van al die jaren, die meer dan 100 blogs. We zijn trots en gelukkig dat hij er is. We willen alle mensen hier die met ons hebben meegeleefd al die tijd en die samen met ons op hem hebben gehoopt, erg bedanken. En zeggen: geef niet op, het leven is mooi. En dat leven begint pas net…
Lieve groetjes van Milan & Pieter
25 augustus 2023
Bewust beschrijven we in deze ene blog de hele periode van april 2022 tot nu, augustus 2023, in hele grote lijn, met weinig details. We vinden het mooi dat onze zoon, later als hij zover is, op deze site alles in detail kan teruglezen, tot aan het in contact komen met Tessa. Alles wat daarna is gebeurd, kunnen en willen we hem zelf vertellen, ieder van ons allemaal zijn of haar eigen deel.
Alle namen, ook die van Tessa en Daan, zijn gefingeerd.